Muszę przyznać, że to pierwsze spotkanie z kinem Tarra. Klimat wytworzony w filmie, towarzyszący upadkowi starego porządku faktycznie potrafi przytłoczyć. Co jednak zauważam, w wielu komentarzach, pojawiają się odniesienia do totalitaryzmów przeszłości. Patrząc jednak na to że Janosz nie może powstrzymać nadchodzącej fali, a wujaszek znowu nastroił pianino, widzimy wyraźny upadek intelektualistów. Moje myśli jednak kierują się, gdzieś indziej. Patrząc na kraj pochodzenia autora książki oraz samo zakończenie, pytanie jakie się nasuwa, to czy wobec rosnącej fali radykalizmu nie istotniejsze wydaje się spojrzenie wprzód aniżeli w tył...Niestety jednak, mam wrażenie że jest to dzieło ponad czasowe.